20

1) अती तेथे माती अशी आपल्याकडे एक म्हण सर्वमुखी आहे.
2) सुवर्णमध्य साधने म्हणजे एखाद्या बाबीचा समतोल साधने होय.
3) सॅच्युरेशन म्हणजे संपृक्त स्थिती होय. पाणी धरून ठेवणे हा मातीचा एक भौतिक गुणधर्म आहे. मातीमध्ये सतत पाणी ओतत राहिलो तर माती स्वतःमध्ये पाणी धरून ठेवते पण तिच्या एक विशिष्ट पातळी पर्यंत धरून ठेवते, जेंव्हा हि विशिष्ठ पातळी गाठली जाते आणि अश्या वेळेला जेंव्हा पाण्याचा एक थेंब जरी टाकला तरी तो वाहायला लागतो. या स्थितीला ती माती पाण्याने संपृक्त झाली किंवा सॅच्युरेट झाली अस आम्ही (agricos) म्हणतो.
4) शेळ्यांना व करडांना जो चारा, खुराक किंवा टॉनिक वैगरे आपण देतो त्याबाबतीत आपण या सॅच्युरेशन च्या पॉईंट चा विचार करायला हवा.
5) जसा जसा सॅच्युरेशन चा पॉईंट जवळ येत जाईल तसे चारा खुराक इ वाया जाण्याच प्रमाण वाढत असणार.
6) प्रमाणबद्ध व स्टॅण्डर्ड वजन वाढीकरिता जातीपरत्वे किती चारा खुराक वैगरे दयावा जेणे करून चारा खुराक जास्त होऊन वाया जाणार नाही याचा काही अभ्यास कोठे झाला आहे काय?
7) माझ्या मते खुरकाच्या बाबतीत करडांना व शेळ्यांना तेवढा खुराक द्यावा, जेवढा त्या एका दमात खाऊन संपवतात. म्हणजेच खाऊन थोडा शिल्लक राहायला हवा.
8) एका दमात खाऊन झाल्यानंतर त्यांचं पाहिलं मानसिक समाधान(जे पचन संस्थेशी अत्यंत निगडित आहे) म्हणजेच पाहिलं सॅच्युरेशन होईल.
9) अशी किमान तीन सॅच्युरेशन होणे कमाल वजन वाढीकरिता आवश्यक आहेत असं माझं सध्याचं मत आहे (उद्या कदाचित बदलू शकेल).
10) पहिल्या सॅच्युरेशन ला जास्त खुराक खातील व विष्ठेतून, मूत्रातून कमी वाया जाईल, दुसरंया सॅच्युरेशन मध्ये खुराक पहिल्या पेक्षा कमी खातील परंतु विष्ठेतून, मूत्रातून पहिल्या पेक्षा जास्त वाया जाईल तर तिसऱ्या सॅच्युरेशन मध्ये खुराक दुसऱ्या पेक्षा कमी खातील परंतु विष्ठेतून, मूत्रातून दुसऱ्या पेक्षा जास्त वाया जाईल.
11) मला वाटत प्रत्येक शेळी पालकाने आपल्याला किती खुराक देणे परवडते याचा बारकाईने अभ्यास करणे व त्याबरोबरच कमाल परतावा देणारी वजन वाढ कशी मिळवता येईल याचा अभ्यास करायला हवा.
12) वरील विवेचन माझे स्वतःचे (बाळू मोटे) असून त्यासंदर्भात मला कोणताही शास्त्रीय माहितीचा स्रोत मिळाला नाही, सबब या माहितीचा थेट वापर करण्यापेक्षा हि माहिती अ ब क ड समजून आपण येथून पुढील माहिती अनुभवण्यास सुरवात कारावज हि विनंती.